Magnez to jeden z najistotniejszych pierwiastków regulujących większość procesów fizjologicznych w ludzkim organizmie. To właśnie magnez gwarantuje prawidłowe funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego, redukuje zmęczenie psychofizyczne, wzmacnia kości i pozwala utrzymać optymalny poziom energii. Niemniej jednak w trakcie stosowania preparatów z magnezem należy zachować ostrożność. W jakie interakcje wchodzi magnez?

Magnez a interakcje z produktami leczniczymi

 

Mogłoby się wydawać, że niewielka tabletka lub kapsułka z magnezem stanowi wyłącznie źródło korzyści wynikających z pozytywnego oddziaływania pierwiastka. Niemniej jednak magnez w formie leków bez recepty i suplementów diety może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi. Warto więc zawczasu skonsultować się z lekarzem bądź farmaceutą, aby uniknąć niebezpieczeństwa i ograniczyć ryzyko występowania rozmaitych niedogodności.

• Magnez może stanowić przyczynę porażenia mięśniowego. Przypadłość ta występuje w momencie połączenia magnezu z kolistyną, lekami wykazującymi działanie zwiotczające i antybiotykami aminoglikozydowymi (np. gentamycyna, streptomycyna).
• Leki z grona tetracyklin i pochodne warfaryny przyczyniają się do zmniejszenia wchłaniania magnezu, co może skutkować niedoborami.
• Wzmożone wydalanie magnezu wraz z moczem ma miejsce w trakcie farmakoterapii diuretykami pętlowymi, cisplatyną, cykloseryną i mineralokortykosteroidami.
• Kwas acetylosalicylowy wzmaga usuwanie magnezu oraz obniża jego skuteczność terapeutyczną.
• Lewdopa, która jest często wykorzystywana w leczeniu chorób neurologicznych, nie powinna być stosowana wraz z magnezem – pierwiastek nasila jej działanie i tym samym potęguje szanse występowania skutków ubocznych. Co ciekawe witamina B, która jest częstym dodatkiem do preparatów z magnezem, przyczynia się do osłabienia właściwości leczniczych Lewdopy.
• Magnez może powodować zmniejszenie aktywności chloropromazyny i chinolonów.

Inne interakcje magnezu

 

Nie tylko środki farmakologiczne oddziałują na magnez. Również codzienna dieta i zawarte w niej składniki mają wpływ m.in. na biodostępność i właściwości pierwiastka. Na pierwszy plan wysuwa się zwiększona podaż wapnia i fosforu. Oba składniki prowadzą do ograniczenia absorpcji wapnia, co może rodzić ryzyko jego niedoboru. Kolejna ważna interakcja zachodzi pomiędzy magnezem a solami kwasu fitynowego. Fityniany powodują zahamowanie wchłaniania magnezu z przewodu pokarmowego. Osłabienie biodostępności następuje także wskutek spożycia alkoholu i palenia papierosów.

Jak ograniczyć ryzyko interakcji magnezu?

 

Dzienna dawka magnezu dla przeciętnej osoby dorosłej wynosi około 350 mg, a ilość ta może być zwiększona wedle indywidualnych potrzeb (np. ciąża, duży poziom aktywności psychofizycznej). Najlepszym sposobem na ograniczenie interakcji między stosowaniem magnezu a innymi preparatami jest zachowanie kilku godzin odstępu pomiędzy ich użyciem. Przerwa pozwala na optymalne przyswojenie dostarczonych składników aktywnych.

Jaki magnez wybrać?

 

Przede wszystkim znacznie lepszym wyborem będą leki OTC aniżeli suplementy diety. Ponadto należy sięgać po preparaty zawierające organiczne formy magnezu np. asparaginian, cytrynian lub mleczan – gwarantują wyższy poziom biodostępności pierwiastka i tym samym pozwalają zapewnić pożądane efekty.

Bibliografia:

1. Bojarowicz H., Dźwigulska P. „Dietary supplements. Part III. Interaction between dietary supplements and drugs.” Hygeia Public Health 2012, 47(4): 442-447.
2. https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=526
3. http://chpl.com.pl/data_files/2011-09-19_chpl-_maglek_b6-_po_zmianie__3_-wersja_ostateczna.pdf