Brak energii i przesadne odczuwanie zmęczenia jest niezwykle często kojarzone z niedoborem magnezu w codziennej diecie. Na czym polega rola tego pierwiastka w organizmie? W jaki sposób magnez pomaga uporać się ze znużeniem?

Czym jest zmęczenie?

Najprościej ujmując, jest to stan niedostatku energetycznego czy też wyczerpania rezerw energii, która jest niezbędna w kontekście sprawności psychofizycznej. Zmęczenie może odnosić się jednakowo do ciała (np. odczuwalny ból i ciężkość mięśni) i kondycji poznawczej (np. koncentracji, prawidłowego snu) – w obu przypadkach przyczyną może być przesadne przeciążenie dużą ilością oddziałujących bodźców. Stres, pośpiech, nadmierny hałas, duża emisja niebieskiego światła, to raptem kilka potencjalnych przyczyn występowania uczucia znużenia, któremu mogą towarzyszyć inne niedogodności.

Rola magnezu w walce ze zmęczeniem

Magnez to bez wątpienia jeden z najistotniejszych komponentów diety, któremu przypisuje się realny udział w procesie redukcji poczucia zmęczenia i znużenia. Nic dziwnego – magnez pełni wiele ważnych funkcji w organizmie człowieka:

• wspiera prawidłową pracę układu nerwowego,
• utrzymuje właściwy metabolizm energetyczny,
• pomaga utrzymać prawidłowe funkcje psychologiczne (np. skupienie),
• oddziałuje na optymalne funkcjonowanie mięśni (m.in. niweluje bolesne i mimowolne skurcze),
• zachowuje równowagę wodno-elektrolitową, co wpływa na prawidłową pracę całego organizmu.

Ponadto magnez jest postrzegany jako pierwiastek regulujący gospodarkę neuroprzekaźników – optymalny poziom tego magnezu zapobiega nadmiernemu uwalnianiu hormonów walki (adrenaliny i noradrenaliny), przyczyni się natomiast do syntezy hormonu szczęścia (serotoniny).

Jakie są objawy niedoboru magnezu?

Jednym z głównych symptomów niedostatecznej ilości magnezu w organizmie jest nieustanne odczuwanie zmęczenia, zwłaszcza tuż po przebudzeniu. Oprócz tego:

• Drganie powiek.
• Pogorszenie nastroju.
• Problemy z koncentracją.
• Zmniejszenie siły mięśniowej.
• Trudności ze snem i zasypianiem.
• Bolesne, mimowolne skurcze mięśni – zwłaszcza kończyn dolnych.

Zmęczenie a niedobór magnezu – co stanowi przyczynę?

Uczucie zmęczenia uwarunkowane zbyt niskim poziomem magnezu jest przeważnie przyczyną źle zbilansowanej diety. Nieprawidłowe odżywianie się, zwłaszcza produktami przetworzonymi i bogatymi w tłuszcz, jest najczęstszym powodem niedoboru magnezu. Warto jednak wspomnieć, że niedobór może być również rezultatem przesadnego odchudzania i głodówek. Ponadto należy dodać, że stosowanie preparatów o działaniu diuretycznym i przeczyszczającym również potęguje utratę magnezu z ustroju.

Inną przyczyną są rozmaite problemy dotyczące procesów wchłaniania i wydalania. Zaburzenia w obrębie przewodu pokarmowego czy w pracy nerek sprawiają, że ilość dostarczanego magnezu okazuje się niedostateczna względem strat. Jednak tego typu zaburzenia nie zawsze muszą wynikać z nieprawidłowości w funkcjonowaniu organów wewnętrznych – czasami dieta nie jest w stanie pokryć dziennego zapotrzebowania np. u profesjonalnych zawodników sportowych dobowa ilość magnezu jest znacznie większa niż u przeciętnej osoby. Wówczas niezbędne jest sięgnięcie po preparaty z magnezem.

Magnez na zmęczenie – TOP5 tabletek z magnezem

1. Maglek B6
2. Magne B6 Forte
3. Asparaginian Extra
4. Olimp MagMax B6
5. NeoMag Stres

Decydując się na zakup preparatu z magnezem, warto wybrać produkt, który zawiera w składzie dodatek witaminy B6. Jej obecność wspomaga przyswajalność i wchłanianie magnezu, a także wspiera funkcjonowanie układu nerwowego, czynności psychologiczne i metabolizm energetyczny.

Bibliografia:

1. Bancerz B., et al. „Wpływ magnezu na zdrowie człowieka.” Przegląd Gastroneterologiczny 2012, 7(6): 359-366.
2. Faryadi Q. „The magnificient effect of magnesium to human health: a critical review.” International Journal of Applied 2012, 2(3): 118-126.
3. Terelak JF., et al. „Wpływ niedoboru magnezu na sprawnosć umysłową i motoryczną człowieka.” Studia Psychologica 2003, 4: 87-105.
4. Bałkowiec-Iskra E., Niewada M. „Zespół przewlekłego zmęczenia – postępy leczenia.” Przewodnik Lekarza 2002, 5(7): 16-22.