Czy marskość wątroby to tylko wyrok?
Marskość wątroby to poważna choroba, która dotyka miliony ludzi na całym świecie i jest jedną z głównych przyczyn zgonów. Powstaje najczęściej przez długotrwałe uszkadzanie wątroby alkoholem, wirusami czy nadmiarem tłuszczu. Wątroba staje się wtedy bliznowaciała i nie może prawidłowo funkcjonować. Naukowcy od dawna szukają sposobów, które mogłyby pomóc pacjentom z marskością żyć dłużej i czuć się lepiej.
Amerykańscy badacze postanowili sprawdzić, czy siarczan magnezu – popularny lek stosowany m.in. w ciąży czy przy problemach z sercem – może pomóc pacjentom z marskością. Przeanalizowali dane ponad 3000 chorych, którzy trafili na oddział intensywnej terapii. Okazało się, że ci pacjenci, którzy otrzymali siarczan magnezu, mieli znacznie większe szanse na przeżycie. Śmiertelność w szpitalu była u nich o 9% niższa, a po pół roku różnica wynosiła prawie 8%. Szczególnie duże korzyści zauważono u osób, które miały dodatkowe powikłania jak encefalopatię wątrobową (zaburzenia funkcji mózgu), zakażenia krwi czy biegunki.
Dlaczego magnez może pomagać? Magnez to składnik, który jest niezbędny do prawidłowego działania naszych komórek. U osób z marskością często występuje jego niedobór, co pogarsza stan zapalny w organizmie i zwiększa stres oksydacyjny – procesy, które dodatkowo niszczą wątrobę. Uzupełnianie magnezu może te szkodliwe procesy zmniejszać i tym samym poprawiać rokowanie. Choć wyniki są obiecujące, naukowcy podkreślają, że potrzebne są dalsze badania, żeby ostatecznie potwierdzić, czy siarczan magnezu powinien być rutynowo stosowany u pacjentów z marskością wątroby.
Podsumowanie
Marskość wątroby, będąca jedną z głównych przyczyn zgonów na świecie, powstaje najczęściej w wyniku długotrwałego uszkadzania narządu przez alkohol, wirusy lub nadmiar tłuszczu, co prowadzi do bliznowacenia i upośledzenia jego funkcji. Amerykańscy naukowcy przeprowadzili badanie obejmujące ponad 3000 pacjentów z marskością hospitalizowanych na oddziałach intensywnej terapii, analizując wpływ siarczanu magnezu na ich przeżywalność. Wyniki wykazały, że podanie siarczanu magnezu wiązało się ze znaczącym zwiększeniem szans na przeżycie – śmiertelność szpitalna była niższa o 9 procent, a po upływie sześciu miesięcy różnica wynosiła prawie 8 procent. Szczególnie wyraźne korzyści zaobserwowano u chorych z dodatkowymi powikłaniami, takimi jak encefalopatia wątrobowa, posocznica czy biegunka. Mechanizm działania magnezu opiera się na jego kluczowej roli w funkcjonowaniu komórek – u osób z marskością często występuje niedobór tego pierwiastka, co nasila stan zapalny i stres oksydacyjny, dodatkowo uszkadzając wątrobę. Suplementacja magnezu może zmniejszać te niekorzystne procesy i poprawiać rokowanie pacjentów. Naukowcy podkreślają jednak konieczność przeprowadzenia dalszych badań w celu ostatecznego potwierdzenia zasadności rutynowego stosowania siarczanu magnezu w terapii marskości wątroby.
